Kryteria rozpoznania cukrzycy – różnicowanie od nieprawidłowych stanów glikemicznych

Cukrzycę rozpoznajemy, jeśli w badaniu glikemii przygodnej (próbka krwi została pobrana o dowolnej porze dnia, niezależnie od czasu ostatniego posiłku) stężenie glukozy wynosi
≥ 200 mg/dl (tj. 11,1 mmol/l), a dodatkowo występują takie objawy jak np. wielomocz, wzmożone pragnienie, osłabienie czy utrata masy ciała.

Innym kryterium rozpoznania cukrzycy jest pomiar glikemii na czczo (tj. 8-14 godzin od ostatniego posiłku). Otrzymane wyniki interpretujemy w sposób pokazany poniżej:

• 70 – 99 mg/dl – prawidłowa glikemia na czczo
• 100 – 125 mg/dl – nieprawidłowa glikemia na czczo
• ≥ 126 mg/dl – rozpoznanie cukrzycy

Trzecim kryterium rozpoznania jest pomiar glikemii w 120 minucie doustnego testu tolerancji glukozy:

• < 140 mg/dl – prawidłowa tolerancja glukozy
• 140 – 199 mg/dl – nieprawidłowa tolerancja glukozy
• ≥ 200 mg/dl – rozpoznanie cukrzycy

Do stwierdzenia cukrzycy wystarczy wynik jednego z powyższych badań. Wyjątek stanowi określenie glikemii na czczo – pozytywny wynik należy otrzymać w dwukrotnie przeprowadzonym badaniu.

Powrót do spisu treści